ความแยบยลของบุญกรรม

หนึ่งในแปดเซียนท่านจงหลีเฉวียน :

ความผิดต่างๆที่มนุษย์ก่อกระทำขึ้นไม่ใช่อยู่ที่ผิดมากผิดน้อยแต่เป็นจิตใจที่คิดกระทำว่าโหดร้ายมากเพียงใด โหดร้ายมากเท่าไรความผิดบาปและกรรมนั้นก็จะมากขึ้น หากว่าจิตใจของท่านไม่มีเจตนามากแม้ว่าเป็นกรรมหนักแต่บาปกรรมที่ได้รับผลนั้นจะเบาลง ท่านเชื่อสิ่งนี้ไหม สิ่งนี้เป็นความแยบยลของบุญและกรรมที่ท่านนั้นไม่เคยรู้จักเลย
มีคนบอกว่าถ้ากินเนื้อวัวจะบาปมากแต่กินเนื้อไก่จะเป็นบาปน้อยเพราะว่าวัวตัวใหญ่และไก่ตัวเล็ก ใช่หรือเปล่า ถ้าเช่นนั้นสมมติให้ฝ่ายชายเป็นวัว ให้ฝ่ายหญิงเป็นไก่ เพราะว่าฝ่ายชายนั้นรูปร่างใหญ่กว่าฝ่ายหญิงรูปร่างเล็กกว่า ถามว่า หากฝ่ายหญิงคิดจะไปฆ่าฝ่ายชายแล้วบอกว่ากรรมเยอะใช่ไหม ฝ่ายชายคิดฆ่าฝ่ายหญิง เพราะว่าฝ่ายหญิงตัวเล็กกว่า กรรมคงนิดเดียว ใช่หรือไม่ ต่างมีเพียงชีวิตหนึ่ง อันว่าความตายนั้นเราทดลองไม่ได้ เมื่อท่านตายไปแล้วก็ถือว่าแล้วกันกรรมที่ก่อขึ้นย่อมเปลี่ยนแปลงไม่ได้แล้ว ใช่หรือไม่ เพราะฉะนั้น การที่กรรมนั้นจะมากหรือน้อยย่อมอยู่ที่เจตนาในใจของท่าน อย่าบอกว่ากินสัตว์เล็กแล้วกรรมจะน้อยกว่า หากว่าในขณะที่ท่านต้องการที่จะได้สัตว์เล็กขึ้นมากิน ดังเช่นปลา ไก่ หรือเนื้อสัตว์เล็กๆ แต่ว่าตัวท่านนั้นมีเจตนาที่โหดร้าย ถามว่าท่านจะมีบาปไหม (มี) ในขณะที่ท่านกำลังทานสัตว์ใหญ่อยู่ แต่ท่านไม่มีเจตนาเลย ท่านไม่รู้ ถามว่าท่านมีกรรมไหม (มี) มากหรือเปล่า ไม่มาก แต่ก็พอที่จะทำให้ท่านนั้นไม่สามารถที่จะก้าวพ้นวัฏฏสงสารนี้ไปได้ แม้เพียงสัตว์ตัวเดียวก็ตามที ฉะนั้นชีวิตนี้ของท่าน ทุกสิ่งทุกอย่างจึงขึ้นอยู่กับใจ

Leave a Reply