ทุกข์เพราะกรรม

ทุกข์มีอีกอย่างหนึ่งที่เราไม่สามารถกำหนดได้ คือทุกข์ที่มาจากกรรม กรรมนี่แหละที่เราไม่รู้รับมือไม่ทันบางครั้งมาแล้วก็ตั้งตัวไม่ได้คิดอย่างไรดีถึงจะสบายใจจึงจะเป็นสุข ตามีแค่ชั้นเดียว ผิวไม่ขาว หุ่นไม่ผอมเป็นกรรมหรือเปล่าตามีชั้นเดียวชาติก่อนไปทำร้ายคนตาสองชั้นหรืออันนี้ไม่ใช่กรรม เรามีครบ แม้จะครบแบบที่เขาเรียกว่าไม่สวยก็ตามแต่นั่นก็คือธรรมชาติให้มา พ่อแม่ให้มา เราต้องภูมิใจ กรรมก็คือ บางทีเรารักเขา แต่เขาไม่รักเรา เราทำดีกับเขา แต่ทำไมเขาเกลียดเรา นี่คือกรรม เราต้องแยกแยะเรื่องให้ออก เมื่อเราแยกแยะเรื่องออกว่าอะไรคือเรื่องที่จัดการได้ อะไรคือเรื่องที่จัดการไม่ได้ แล้วเราจะสามารถรู้วิธีฟันฝ่า อะไรต้องปลง อะไรต้องแก้ไข

ทุกข์มีหน้าที่อยู่อย่างหนึ่ง คือ ยิ่งท่านไม่เข้าใจเขายิ่งชิดใกล้แล้วกระแซะอยู่ชิดนานๆ ไม่ยอมไปไหน ยิ่งท่านเกลียด ทุกข์ก็ยิ่งรักท่านยิ่งกว่าอะไร ยิ่งท่านพยายามสลัดตัดทิ้ง ทุกข์ก็ยิ่งเกาะเหนียวแน่นไม่ยอมปล่อย ทุกข์จะหมดหน้าที่ก็ต่อเมื่อท่านเข้าใจแจ่มแจ้งและเห็นทุกข์เป็นเพื่อนและทุกข์คือโอกาสของการมีชีวิตอยู่

ทุกข์ทำให้เราก้าวไปข้างหน้าหลุดพ้นสู่ความอิสระเสรีทำไมกล่าวเช่นนี้ เพราะทุกข์ทำให้เราไม่จมปลักอยู่กับความคิดใดความคิดหนึ่งทุกข์ทำให้เราไม่ยึดติดกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ไม่เห็นโลกแต่ด้านเดียว แต่เห็นโลกทั้งขาวและดำ ทุกข์ทำให้ใจเราที่เคยมองแค่นี้ ยังได้มองกว้างขึ้นอีก ฉะนั้น ทุกข์ไม่ใช่เรื่องน่ารังเกียจ แต่ทุกข์ทำให้เราก้าวข้ามไปสู่ความอิสระเสรีในการมีชีวิตอย่างไม่ยึดติดสิ่งใด แม้กระทั่งความคิดของเราเอง ฉะนั้น จงมองทุกข์ให้เป็นโอกาส มองความยากลำบากเป็นการลับฝีมือตัวเอง บางครั้งเสียงที่ขัดหูเรื่องที่ขัดใจ เราจงมองให้เป็นโอกาสในการสร้างกำลัง และเปิดใจให้กว้างขึ้น

หนึ่งในแปดเซียนท่านเหอเซียนกู