หนึ่งในแปดเซียนท่านหลันไฉ่เหอ :
ปล่อยชีวิตคล้อยเคลื่อนตามสบาย สุดท้ายกรรมคืนรูปตามกรรมประสา
ปล่อยชีวิตตามสบายจนเคยชิน เวลาเดือดร้อนก็มาพบหน้าพุทธะพบหน้าสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ขอร้องสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้ช่วยอย่างนั้นอย่างนี้แต่ตลอดชีวิตไม่มีความดีมาต้านทานกรรม แล้วจะให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์เอาความยุติธรรมไปทิ้งไว้ที่ไหนได้ ฉะนั้น เกิดเป็นคนอยากหนีกรรมให้พ้นต้องรู้จักทำดี อยากทำให้กรรมเบาบางที่สุด ไม่ต้องเจอกรรมหนักไม่ต้องเจอภัยรุนแรง เราต้องรู้จักประคองตนเองให้มั่นคง สร้างกุศลบำเพ็ญตน แม้กรรมจะมาเราก็ไม่หวาดหวั่น เพราะว่าเรารู้จักที่จะรับมือรู้จักที่จะต่อสู้ ชีวิตนี้หากเผชิญความทุกข์ยากลำบาก จะเอาอะไรไปรับจะเอาอะไรมาหนุนใจให้สู้ต่อไปได้ ถ้ารู้จักศึกษาธรรม รู้จักใช้ธรรมธรรมนั้นเองจะช่วยฝึกปลอบใจให้เราลุกให้เรากล้าหาญเข้มแข็งต่อสู้คนมีธรรมะทุกวันหมั่นใช้ธรรม หมั่นเอาธรรมมาตรวจสอบใจ ธรรมนั่นเองจะช่วยให้เราไม่ผิดพลาด ไม่ก้าวพลาดในชีวิต กลัวอย่างเดียวกลัวท่านเกียจคร้านอ่อนแอกลัวความดีไม่สามารถเอาชนะความชั่วในใจกลัวท่านจะเข้าข้างตน ไม่ยอมแก้ไขตน แต่เราต้องการให้รู้ว่าทุกคนก็เป็นพุทธะได้ อยู่ที่ชาตินี้เอง อย่าไปรอชาติหน้า อย่าไปรอวันไหน อยู่ที่ว่าวันนี้จะตัดสินใจบำเพ็ญตนไหม
